Wszystko o borderline – przyczyny, objawy, leczenie

Osobowość Borderline to zaburzenie, które zostało zdiagnozowane w połowie XX wieku. Określa się nią osobowość z pogranicza. Od tego czasu przybyło chorych, w większości przypadków kobiet. Co przyczynia się do rozwoju choroby? Czym się objawia? Jakie są metody leczenia? Farmakologiczne czy psychoterapeutyczne? Jak jeszcze można sobie właściwie pomóc?

Co to Borderline?

Zaburzenia osobowości Borderline oznacza osobowość z pogranicza. Pojęcie to zostało wprowadzone przez Roberta Knighta w połowie XX wieku. Określało osoby, których zaburzenia psychiczne zlokalizowane były między psychotycznymi a neurotycznymi. Nie można było zdiagnozować jednak schizofrenii. Mimo zmian choroba jest stabilna.  

Przyczyny

Do przyczyn BPD zalicza się prymitywne mechanizmy obronne w patogenezie osobowości chwiejnej emocjonalnie. Na rozwój choroby może się przyczyniać nieprawidłowe wychowanie i problemy wieku dziecięcego. Niekorzystne czynniki środowiskowe to pozostałe przyczyny rozwoju choroby.

Objawy Borderline

Do charakterystycznych objawów osobowości Borderline należy emocjonalna chwiejność. Osoby chore wyróżnia zmienność uczuć. Raz kochają, raz nienawidzą. Są bowiem wrażliwi i boją się odrzucenia. Łatwo ich urazić. Z powodu lęku przed odrzuceniem sami mogą odpychać bliskich.

Osobowość chwiejna emocjonalnie może być impulsywna lub borderline. Typ impulsywny:

• Ma tendencję do działań impulsywnych
• Gniewa się
• Reaguje przemocą
• Łatwo się zniechęca – brak cierpliwości
• Zmienny nastrój

Z kolei osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline) cechuje:

• Niepewne widzenie własnej osoby
• Niejasne cele i preferencje
• Bycie w intensywnych i niestabilnych związkach
• Uczucie wewnętrznej pustki
• Unikanie porzucenia
• Działania samobójcze, samookaleczanie lub groźby

Oprócz tego rozpaczliwie usiłują zapobiec porzuceniu (rzeczywistemu lub wymyślonemu). Występuje u nich zaburzenie tożsamości. Cechuje się niestabilnym wizerunkiem lub poczuciem wartości. Chora osoba jest impulsywna, na przykład wydaje pieniądze lub sięga po używki. Samookaleczenia i próby samobójcze są groźnym objawem. Brak kontroli nad wybuchami gniewu, stres oraz objawy dysocjacyjne są charakterystyczne. Warto wiedzieć, że w postawieniu diagnozy przeprowadza się wywiad kliniczny. W ten sposób ocenia się zaburzenie.

Jak leczyć zaburzenie Borderline?

Borderline można leczyć farmakologicznie. Potrzebna będzie także psychoterapia. W przypadku myśli samobójczych lub podjęcia próby pacjentów należy hospitalizować. W innej sytuacji sprawdza się terapia poznawczo-behawioralna. W jej trakcie pacjent uczy się reakcji na nastroje, zachowania czy przekonania. Psychoterapia pozwala im rozwinąć myślenie, nie tylko na czarno-białe. Najpierw należy się jednak udać do psychiatry, który postawi diagnozę i ustali dalszy plan terapii.

Jak można sobie pomóc?

Pomocna jest już sama wiedza o zaburzeniu własnych zachowań i emocjonalności. Pacjent zdaje sobie sprawę z trudności czy nieprawidłowych stylów myślenia, czy reagowania. Dzięki temu może pracować nad ich poprawą. Zaczyna się uczyć kontrolowania i dystansowania się wobec impulsywnych emocji czy ocen.

Stabilność w funkcjonowaniu pomaga zachować wyrozumiała i wspierająca w związku osoba, która umie wyznaczać granice. Dlatego tak ważna jest psychoterapia. Kontakt terapeutyczny pomaga zbudować stałą i przewidywalną relację. Warto zatem zaufać specjaliście. Osobowość Borderline diagnozuje się u 1-2% populacji. Częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Trauma, opuszczenie czy przemoc to czynniki przyczyniające się do rozwoju choroby.