Spektrum autyzmu a rozwój dziecka

Autyzm głęboki najczęściej nazywany jest dziecięcym z powodu czasu, w jakim najczęściej jest zdiagnozowany. Nie jest jednak powiedziane, że problem dotyczy tylko najmłodszych. Jest zaburzeniem rozwoju, w którym mózg nie działa prawidłowo. Z autystycznego dziecka wyrasta autystyczny dorosły, jednak terapia zazwyczaj przynosi dobre efekty i dorosła osoba w mniejszym lub większym stopniu potrafi funkcjonować społecznie.

Skąd się bierze autyzm?

Nazwy „autyzm” używa się zamiennie z terminem „zaburzenia spektrum autystycznego”. Jednak angielski termin ASD obejmuje również inne jednostki chorobowe, na przykład zespół Aspergera. Same przyczyny autyzmu nie są jeszcze dokładnie poznane. Podejrzewa się, że decydujący wpływ mają czynniki genetyczne. Badania nie wiążą tej choroby ze szczepionkami, w których jest rtęć, ani też z zachowaniem rodziców w pierwszych miesiącach życia dziecka.

Jakie są objawy autyzmu?

Choroby, jaką jest autyzm, nie można wyleczyć, ale za to z powodzeniem daje się łagodzić jej objawy przez właściwą pracę z osobą dotkniętą tym problemem. Odpowiednia terapia sprawia, że chory na autyzm jest w stanie odnaleźć się w relacjach społecznych i względnie dobrze w nich funkcjonować.

Powstało wiele opracowań na temat autyzmu. Niektóre książki dostępne są w miejscach takich, jak Oficyna Wydawnicza IMPULS. Zazwyczaj systematyzują one wiedzę, jednak każda z takich pozycji ujmuje ja pod innym kątem. Mówiąc bardzo ogólnie, autyzm jest chorobą powodującą trudności w sferze emocji i interakcji społecznych. Osoby objęte autyzmem mają trudności z porozumiewaniem się. Często też wykazują powtarzalność i stereotypowość zachowań.

Objawy można zauważyć już u kilkumiesięcznego dziecka, ale diagnoza zwykle stawiana jest w wieku około 3 lat. Wiek rozpoznania jest bardzo ważny, bo im jest niższy, tym lepsze wyniki terapii można uzyskać.

Jak przebiega rozwój dziecka autystycznego?

Wiedza o autyzmie jest bardzo ważna. Pozwala zauważyć, że z rozwojem dziecka jest coś nie tak. Pomocne w tym bywają książki o autyzmie. Można z nich się dowiedzieć, że dziecko autystyczne nie wykazuje zainteresowania rodzicami, rodzeństwem ani innymi osobami. Nie pragnie też kontaktu fizycznego. Nie wyciąga rączek do rodziców i nie wykazuje lęku separacyjnego.

Dzieci autystyczne mają swój świat, w którym czują się najlepiej i nie chcą włączać do niego innych. Poza tym ich mimika jest oszczędna i mało ekspresyjna. Ponadto pojawiają się trudności w interpretowaniu uczuć i emocji innych. Starsze dzieci nie rozumieją sarkazmu, wszystko interpretując dosłownie.